ฟ้าเอ่ยฟ้าเอ่ย ยินแต่ฟ้าฮ้องมาล้าล้า
ฮ้องข้ามภูลังกา หลบไปหลบมาหม่องบ้านน้องอยู่
หรือฟ้าส่งข่าว ว่าทางผู้บ่าวไปมีสาวซู
บนหินสามวาฬเฮาเคยเคียงคู่ ได้โปรดรับรู้น้องรออ้ายเด้อ
สาวบึงกาฬ เสมือนดั่งตาลหนอต้นเดียว
ใจแห้งเหี่ยว ได้คอยอ้ายอยู่เป็นปี
ป๊าเดิ่นใจน้องฮ้างไปซ้นหว่างทางเชยชมนารี
บ่มาละบ่มาอีหลี น้องรอละน้องรอเด้อพี่
หัวใจเต้นถี่ตุ๊บตั๊บตุ๊บตั๊บ หัวใจเต้นถี่ตุ๊บตั๊บตุ๊บตั๊บ
หินสามวาฬ อ้ายเว้าหวานว่าฮักจริง
เคยแอบอิง ได้พิงอ้ายผู้เฮียงเงา ว่าอย่าไลลืมถิ่ม
อย่าลืมเด้อผักกระเดาต้นเก่า บัดห่าละอ้ายพ้อลาบเทา
ยังสิมีใจคิดต่าว มาหาผู้สาว ผู้สาวบึงกาฬ
มาหาผู้สาว ผู้สาวบึงกาฬ
เอาเด้อ เสียงน้องต้าน นำสายลมฮานเดียระด้านดาดดื่น
เสียงน้องต้าน นำสายลมฮานเดียระด้านดาดดื่น
คันคื่นคื่นก้องได้ยินน้องบ่หนอ ตักตอก้อ ตัก ตัก ตัก ตัก ละกะตักตอก้อ
น้องต่อกระทาขัน สายลมฮานซอเซนแซนส่าย แซนส่าย แซนส่าย
คิดฮอยอ้าย เคยเว้าเคยหมาย เคยอ้อนเคยออ ออละออละอ่อมอ้อย เทียวต้อยแต่นาง
ปล่อยให้รักพัง สิ้นหวังอีหลีบ่อ้าย
ส่างบ่คืนมาผาน ผู้เคยนั่งใกล้ฮำฮอนฮำฮอน
ติดสาวใดน้อ พ่อคนรูปหล่ออ้อนเตาะอ้อนต่อน
กลับคืนมาสาก่อน ได้ยินเสียงวอนของน้องบ่หนอ
ลมเตาะตีตำใบไม้ ผืนป่าไสวดงดิบกะลา
อยู่แคมกับป่าภูสิงห์ ใจน้องกลิ้งกวยไปกวยมา
มองลงเห็นแต่หน้าผา เอิ้นอ้ายละคืนมาคืนมา
หม่องเคยสัญญาบนหินสามวาฬ
ให้สามแต่หินเด้ออ้าย ให้สามแต่หินเด้ออ้าย
ใจเจ้าอย่าหมายสองสามมีสี่ ลมพัดถี่ถี่ ตะละลี่ละลิ้นติ้น
ลิ้นตี่ตะละลี่ละลิ้นติ้น ลิ้นตี่ตี่ ตะละลี่ละลิ้นติ้น ลิ้นติ้น ลิ้นติ้น ลิ้นติ้น
หัวใจสิ้นแม่นฮักพัง น้ำตาหลั่งพังลงย่าวย่าว
อ้ายมาน้าวให้ฮักสะท้านคืนหินสามวาฬเถาะหนาพี่ กลับหินสามวาฬเถาะเด้อพี่